İyonlaşma sonucu elektron kopmaz/eklenmez, atom sadece bağlı olduğu molekül yapı ayrıştığı için eksi ya da artı yüklü kalır. Konunun başındaki soru da, bilgi iletiminin ışık hızından fazla olması sorgulanıyor. Kimyasal iletim ve polarlaşma birer süreç dizisi olduğu için asla bu hıza yaklaşamaz. Geriye tek olası fikir, bağımsız elektron iletimi kalır. Oysa hücre zarı ve sitoplazması bu tür bir iletime asla imkan tanımaz. Tek olası yol, hücre dışından elektron iletimi ki, bu durumda da elektron kısa devre yapıp, başka bir hedefe varır. Elektron iletimi, için bakır ya da altın bir iletkendeki elektron hareketini kastettim. Eğer hücreler arası elektron iletimi olursa, hücre içi denge pozitif ya da negatif elektrik yükü ile sürekli kalır. Yani dengesi, bozulur. Sürekli artı ya da eksi yük taşına bir hücre düşünebiliyormusunuz. İyonlaştığı için, bileşik yapmaya bile meyili olur. Bu mümkün değil. hücreye zarar verecek bir süreç.

@Kaan Çelik, Dolaşıklık durumu hakkında yeterli bilgim yok. Bu konuda bir savım var ama , konu hakkında (işleyişi ve sonuçları) kavrayışım olmadığından değersiz. Şimdiye kadar bu konuda net ve kesin bir şekilde (%100 garantili) bilgi iletilip iletilmediğini bilmiyorum. eğer böyle bir yöntem var ise ve bizimle bunu paylaşırsanız daha tatmin edici ve faydalı bir açıklama olur.

@nobody size verdiğim cevap ne hikmetse tepeye gitmiş. Artık yarın bakarım cevabınıza, ilginiz için teşekkür ederim. İyi akşamlar. (Bugün yorucu bir mesai gündemi olacak :-(

Ya bilgi iletimi değilde , sinir sisteminin mekanizmasında \'\' elektron iletimi \'\' nin olduğundan eminim . Aslında bilgi iletiminde de olduğundan eminim nedense çünkü 3 -4 farklı kaynaktan araştırmıştım ve o kaynakların ilk defa beni yanıltmış olma ihtimali var nedense .

Sistemde sorun var galiba bazen yukarı atıyor .

Bir ya da daha çok elektron almış ya da yitirmiş atom ya da atom küme­sine iyon, iyonların oluşmasına da iyonlaşma denir. --http://www.yardimcikaynaklar.com/iyon-ve-iyonlasma-nedir-nasil-yapilir--- Bir nöronun dış ortamında (ekstrasellüler matriks diyoruz) temel olarak yüksek miktarda Sodyum-artı (Na+) ve az miktarda Klor-eksi (Cl-) iyonları bulunur. Hücre içerisinde ise (intrasellüler matriks diyoruz) Potasyum-artı (K+) ve eksi yükte bulunan proteinler ve fosfatlar bulunmaktadır. Burada bilinmesi gereken, bu iyonların bu şekilde yüklü olmasının sebebi, atom çekirdeklerinde bulunan protonların sayısı ile atomun etrafındaki elektronların sayısının birbirinden farklı olmasıdır. Örneğin Na+ iyonunda protonların sayısı elektronlarınkinden 1 fazladır, bu sebeple +1 yük ile yüklüdür. Klorda ise protonların sayısı elektronlardan 1 azdır, bu yüzden -1 yüklüdür. ---Ancak iyonların genel dengesine bakıldığında, hücre içinin dinlenme halinde iken, yani herhangi bir elektriksel uyarı yokken daha negatif (eksi yüklü), hücre dışının ise daha pozitif (artı yüklü) olduğu görülür. Yani bu saydığımız iyonların miktarı, hücre içini eksi, hücre dışını ise artı voltaja sahip kılmaktadır. Bu da, hücre içi ile hücre dışı arasında elektriksel potansiyel farkı yaratmaktadır. Bu iyonların sayısı dış etmenlerle değiştirilecek olursa, bu potansiyelin değeri de değişecektir. @shibumi .

-- evrimağacı\'nın bir makalesi yukardaki belirtmeyi unutmuşum . http://www.dusunenmakine.com/3-bolum-dinlenim-ve-aksiyon-potansiyelleri/ -- burada \'\' elektrik yükünün \'\' dengeleri hakkında bilgide var hatta bahsettiğin o dengeyi kurmak için sinir sisteminde mekanizmalar bile var \'\' sodyum-potasyum pompası , kalsiyum pompası , iyonik denge potansiyeli , difizyonlar , polarizasyonlar , depolarizasyonlar \'\' ve daha aklımın alamayacağı şey .

Nörotransmitterlerin fazlasının geri presinaptik nörona yollanmasında bile \'\' difizyon ve daha bir sürü mekanizma var ve bunlar \'\' elektron \'\' iletimi ile oluyor .Ve bu karşımdaki duvarda duruyorken aptal ben görememişim . En basitinden kalsiyum , demir , potasyum gibi molekülel yada atomların etkileşimini sağlayan çekirdekteki protonlar ve nötronlar değil elektronlardır .

Argümanları paylaşmamda ki amaç , genel olarak sinir sisteminin neredeyse her yerinde \'\' elektron iletimi \'\' ( dolayısıyla elektronun yoğun/ az yoğun , yüksek enerjili / az enerjili ) olduğu yere aktarımlarını gözler önüne sermek ve birçok güzel bilgiyide bu vesile ile sizle paylaşmaktan başka bir şey değil . @shibumi . Ayrıca evet ışıktan hızlı düşünce dalgalarına yada düşünce hızına sahip olmayabiliriz ( bilimsel olarakta evet kabul ederim ) fakat diğer yandan beynin böyle potansiyele sahip bir organ olmadığını düşünecek kadarda cesur ve aptal değilim , yani aptalım ama o kadar değil . Zaman ayırıp bilgilerinizi paylaştığınız için teşekkürler . @shibumi .

http://www.evrimagaci.org/fotograf/65/3310 Bu linkte görüleceği üzere nöronlardaki iletim hızı, ışık hızından daha yavaş. İzafiyet Teorisi açık şekilde \"ışık hızı geçilemez\" der ve evrendeki hız limiti olarak kabul eder.

http://www.evrimagaci.org/fotograf/65/3310 Bu linkte görüleceği üzere nöronlardaki iletim hızı, ışık hızından daha yavaş. Ayrıca, İzafiyet Teorisi açık şekilde \"ışık hızı geçilemez\" der ve evrendeki hız limiti olarak kabul eder.

@mackenzie , aynen .

Konuların uzmanı değil ama okuyucusu olarak, bende bilgilerimden her zaman şüpheliyim. Her zaman yeni ve daha doğru bir tanım olabilir. Bildiğim kadarı ile mesela tuzlu çözeltiye elektrik akımı verirseniz, tuz, Na ve Klor olarak ayrılır. Bunu yaparken, elektroliz sırasında ortama verilen elektronları kullanırlar. böylece birbirlerine ihtiyaçları kalmaz ve bileşik dağılır (NaCl) . Ancak doğal yapılarında bu elektron olmadığından ya da fazla olduğundan, (+/- 1 değer) bu elektron kısa zamanda ilgili atomdan ayrılır. Böylece son yörünge doğal haline döner. Bu durumda Na +1, Cl,-1 değere sahip bağımsız atomlar olarak sıvıda kalırlar. Bu durumu iyonlaşma olarak biliyorum. Dolayısı ile hemen en güçlü kaynağa (anot ve katota) yönelirler. Hücre içi negatif iyonlu olması ile hücre dışının pozitif olması konusunda bilgim yok. Fikir yürütebilirim sadece. Hatırladığım kadarı ile bu mekanizma, hücre zarı proteinlerinin çeşitli bileşiklere bağlanmasında rolü var. Gene hatırladığım kadarı ile sperm yumurtayı döllerken de benzer bir mekanizma ile yumurtaya tutunup, zardaki uygun protein molekülen tutunuyor. (Yumurta zarını her sperm aşamıyor, ancak uygun proteine sahip olanlar, zarla birleşebiliyor diye hatırlıyorum. Bir bakıma kilit ve şifre mekanizması...) Ancak bu mekanizmanın uyarı iletimindeki rolünü hiç hatırlamıyorum. Hala da şüpheliyim. @nobody Bilimsel konularda yazışırken, aynı fikirde olmak kadar saçma ve kısır bir durum olmaz. O zaman ne araştırma, ne doğrulama gereği kalır. Bu yüzden yazılarınızı, zevkle ve takdirle okuyorum. Diğer yandan kendimi cesur ve hatta \"aptal olarak gözükmekten korkmayacak kadar cesur\" görüyorum. (Kimin ne göreceğinin bir önemi yok, ben ne görüyorum? ) Bu yazışmalardan, diğer arkadaşların ziyadesiyle istifade ettiğini umuyorum. Ben de teşekkür ederim. (Yoğun gün başlıyor :-(

Konuların uzmanı değil ama okuyucusu olarak, bende bilgilerimden her zaman şüpheliyim. Her zaman yeni ve daha doğru bir tanım olabilir. Bildiğim kadarı ile mesela tuzlu çözeltiye elektrik akımı verirseniz, tuz; Na ve Cl olarak ayrılır. Bunu yaparken, elektroliz sırasında ortama verilen elektronlardan etkilenirler. Aralarındaki bağı kıran daha güçlü bir elektrik etkileşimi ile bileşik dağılır (Na ve Cl) . Ancak doğal yapılarında bu elektron eksik ya da fazla olduğundan, (+/- 1 değer) bu elektron kısa zamanda ilgili atomdan ayrılır/atoma döner. Böylece son yörünge doğal haline döner. Bu durumda Na +1, Cl,-1 değere sahip bağımsız atomlar olarak sıvıda kalırlar. Bu durumu iyonlaşma olarak biliyorum. (Hatam var ise bu noktada olmalı...) Dolayısı ile hemen en güçlü kaynağa (anot ve katota) yönelirler. Hücre içi negatif iyonlu olması ile hücre dışının pozitif olması konusunda bilgim yok. Fikir yürütebilirim sadece. Hatırladığım kadarı ile bu mekanizma, hücre zarı proteinlerinin çeşitli bileşiklere bağlanmasında rolü var. Gene hatırladığım kadarı ile sperm yumurtayı döllerken de benzer bir mekanizma ile yumurtaya tutunup, zardaki uygun protein molekülen tutunuyor. (Yumurta zarını her sperm aşamıyor, ancak uygun proteine sahip olanlar, zarla birleşebiliyor diye hatırlıyorum. Bir bakıma kilit ve şifre mekanizması...) Ancak bu mekanizmanın uyarı iletimindeki rolünü hiç hatırlamıyorum. Hala da şüpheliyim. @nobody Bilimsel konularda yazışırken, aynı fikirde olmak kadar saçma ve kısır bir durum olmaz. O zaman ne araştırma, ne doğrulama gereği kalır. Bu yüzden yazılarınızı, zevkle ve takdirle okuyorum. Diğer yandan kendimi cesur ve hatta \"aptal olarak gözükmekten korkmayacak kadar cesur\" görüyorum. (Kimin ne göreceğinin bir önemi yok, ben ne görüyorum? ) Bu yazışmalardan, diğer arkadaşların ziyadesiyle istifade ettiğini umuyorum. Ben de teşekkür ederim. (Yoğun gün başlıyor :-(