Yok..

Güneş ?

Akdelik bazı tanımlara göre karadeliğe giren maddenin diğer tarafından çıkışıdır. Akdeliğe hiçbir şey giremez sadece karadelike giren maddeler çıkabilir. Tam tersi fonksiyona aittir. Fakat stephen hawking tamamiyle bunu reddediyor.

Neye göre yok diyorsunuz ?

%90 ihtimalle olmadığını düşünüyorum. Çünkü evrende maddeyi vakumlayan bir karadelik, başka bir evrene bu maddeleri bir akdelik ile iletiyor olsaydı bunu kendi evrenimizde de rahatça görüyor olmamız gerekirdi. 13.7 milyar yıllık bir yapıda günümüze dek bir tane dahi gözlemlenmemiş olması şuanlık yok diyebileceğimiz anlamına geliyor. Bunun haricinde %10'luk kısma gelecek olursak; işte o 10'a bizim evrenimizin yalnızca vakumladığı fikrini sığdırıyorum, bu da bana biraz fantastik geliyor açıkçası. :)

Uzayı sınırlayalım şuan bulunduğun oda uzay olsun. Odanda yere bir nokra koy. Bu nokra bugüne kadar gözlemleyebildiğimiz çevre olsun. Odanda bulunan eşyaların bu noktada olma olasığı ne kadar düşük ? Birde odanın yani uzayın sonsuz olduğunu düşün ? bence akdelik varsa bunu bilme ihtimalimiz %90 değil bilmeme ihtimalimiz %99.999.... olamaz mı ?

Uzayı sınırlayalım şuan bulunduğun oda uzay olsun. Odanda yere bir nokta koy. Bu notra bugüne kadar gözlemleyebildiğimiz çevre olsun. Odanda bulunan eşyaların bu noktada olma olasığı ne kadar düşük ? Birde odanın yani uzayın sonsuz olduğunu düşün ? Akdelik varsa bunu bilme ihtimalimiz %90 değil bilmeme ihtimalimiz %99.999.... olamaz mı ?

Vardır.Karadeliğe giren maddeler,paralel evrende akdelik olarak çıkar.

Düşünsel deneylerle bir olayın gerçekleşip-gerçekleşmeme ihtimalini çok derin yüzdelerle elde edebiliyoruz, bu bir gerçek. Fakat iş bilimsel açıdan kanıta geldiğinde elimizde hiçbir delil olmuyor. Tabii ki bu odada (kendi galaksimiz ve çevresindeki diğer galaksiler olsun) akdelik görmemiş olmamız, diğer odalarda da olmayacağı anlamına gelmez. Burada 'şuanlık' düşünsel olarak kanıtlanabilecek bir bilgi var, bu da tamamiyle kişinin inancına kalan bir mesele. Schrödinger'in deneyi gibi.. Benim vurguladığım nokta şuana kadar fotoğrafları çekilmiş, kaydedilmiş, gözlemlenmiş milyonlarca yıldızda böyle bir kanıta ulaşılamamış olmasıdır. Olaya tamamen negatif yaklaşmıyorum dikkatinizi çekerim, kendi fikrimdir, doğru diyebileceğim şeyin her zaman kesine yakın olmasını isterim.

Şeref Bey'in yaklaşımı bana göre mevcut duruma göre en mantıklı cevabı içeriyor. düşünsel olarak akdeliklerin var olduğunu düşünelim.Diğer tarafında bir karadelik göremeyeceğiz. Çünkü karadelikler, hangi açıdan yaklaşırsak yakşalım uzayı bir huni gibi büküyor. Bir tek spinine göre etrafındaki yörünge madde ve enerjinin düzlemsel bir görünümü oluyor. Buna göre de akdeliğin bir çıkış noktası olduğuna göre, bir volkan gibi olması mantıklı. O zaman çıkan enerjinin ertafındaki her şeyi merkezden fırlatması lazım. Bütün galaksileri, maddeyi iten bir yapı olmalı ki bu da akdeliği koca bir yalnızlık içinde parlayan bir şekilde görmemizi sağlardı. Oysa evrende bir oluşum şu ana kadar gözlemlenmedi. Güneş gibi olamaz. Kütlesine göre çok fazla enerjiyi fırlatması lazım. Sıkışmış cüce bir yıldız olmaz. Kütle çekimini yenmesi lazım ki enerjiyi yayabilsin. Hadi diyelimki, sicim teorisindeki kapalı bir sicim olsun. (Karadelikler ve Akdelikler) Kapalı sicimler evren zarlarından serbestçe girip, çıkabiliyor. Bu durumda çoklu evrenler arası bir ilişki kuruluyor demektir. Her karadelik kendi evreninden başka bir evrene enerji aktardığına ve ak deliklerce enerji aldığına göre, bu sefer evren anlayışı çok farklı omalı. Çünkü bu değişim dengeli olmaz ve giren, çıkana eşit olmaz ise, evrenlerin kimi balon gibi şişer, kimileri ise söner. Oysa birleşerek ortak bir sistem oluşturmak ancak sistemler arasında bir denge kurulması şartıyla mümkün. Bu da gözlemlediğimiz karadelik kadar, akdelik olması gerektiği anlamına geliyor. Oysa gözlemlediklerimiz tek taraflı, yani sadece karadelik. Bilmiyorum sonuçta. Varsayımlar hakkında varsayım benimki... Belki evrenimizin uzak bir köşesi sırf anti-madde'den oluşuyordur.Akdeliklerde oraya ait bir kavramdır. ama bu seferde nu anti-madde evreninin, madde dünyasını yemesi, etrafı da enerji havai fişeklerinin doldruması gerekir.14 milyar yıllık ışık alıyor olsakta, ilk 380 bin yıldan sonrasında madde, enerji evreni daha küçükken olmuş böyle bir durumun kalıntıları da yok. Bu yüzden Şeref bey'in görüşü katılaileceğim yaklaşım.

Şeref Bey'in yaklaşımı bana göre mevcut duruma göre en mantıklı cevabı içeriyor. Düşünsel olarak Akdeliklerin var olduğunu düşünelim. Diğer tarafındaki karadeliği göremeyeceğiz. Çünkü karadelikler, hangi açıdan yaklaşırsak yaklaşalım uzayı bir huni gibi büküyor. (Bir tek spinine göre etrafındaki yörüngeye girmiş, madde ve enerjinin düzlemsel bir yayılımı oluyor.) Buna göre; Akdelik, bir çıkış noktası olduğuna göre, bir volkan gibi olması mantıklı. O zaman da, Akdelikten çıkan enerjinin, etrafındaki her şeyi itmesi lazım. Bütün galaksileri, maddeyi iten bir oluşum... Bu da Akdeliği koca bir yalnızlık içinde parlayan bir şekilde görmemizi sağlardı. Oysa evrende böyle bir oluşum, şu ana kadar gözlemlenmedi. Güneş gibide olamaz. Kütlesine oranla çok daha fazla enerjiyi fırlatması lazım. Sıkışmış cüce yıldız gibi de olmaz. Kütle çekimini yenmesi lazım ki enerjiyi yayabilsin.8Eğer Karadeliğin karşılığı ise onda da muazzam bir kütle olmalı)… Hadi diyelim ki, sicim teorisindeki kapalı bir sicim olsun. (Karadelikler ve Akdelikler) Kapalı sicimler evren zarlarından serbestçe girip, çıkabiliyor. Bu durumda çoklu evrenler arası bir ilişki kuruluyor demektir. Her karadelik kendi evreninden, başka bir evrene enerji aktardığına (Karadelikler vasıtasıyla) ve Akdeliklerce de enerji aldığına göre, bu sefer evren anlayışı çok farklı olmalı. Çünkü bu değişim dengeli olmaz ve giren, çıkana eşit olmaz ise, evrenlerin kimi balon gibi şişer, kimileri ise sönerdi. Oysa birleşerek ortak bir sistem oluşturmak ancak sistemler arasında bir denge kurulması şartıyla mümkün. Bu da gözlemlediğimiz Karadelik kadar, Akdelik olması gerektiği anlamına geliyor. Oysa gözlemlediklerimiz tek taraflı, yani sadece karadelik. Bilmiyorum sonuçta. Varsayımlar hakkında varsayım benimki... Belki evrenimizin uzak bir köşesi sırf anti-madde'den oluşuyordur. Akdeliklerde oraya ait bir kavramdır. Ama bu seferde bu anti-madde evreninin, madde dünyasını yemesi, etrafı da enerji havai fişeklerinin doldurması gerekir.14 milyar yıllık ışık alıyor olsak da, ilk 380 bin yıldan sonrasında madde, enerji evreni daha küçükken olmuş böyle bir durumun kalıntıları da yok. Bu yüzden Şeref bey'in görüşü katılabileceğim yaklaşım.

Bakın bence akdelik varsa bunu göremememiz çok daha normal uzayın başka bir ucunda parlayan bir şey görünür diyorsunuz ama belki uzayın başka bir ucunda olan bizleriz belki sicim teorisindeki gibi paralel evrenler çarpıştı bunun sonucu bir karadelik oluştu ve büyük patlama dediğimiz şey belkide hiç olmadı olan şey sadece akdelikten şuan ki evrenimize madde girişi idi belki bu yüzden evren genişliyor akdelik başlangıçta evrenimize birsürü madde iletti karadeliğin çekim gücünün zıttı olarak muhteşem bir itiş gücü vardı ve sürtünme olmadığı içinyavaşlamadan akdelikten uzaklaşıyoruz belki evrenimizin merkezi bir akdelik olamaz mı ?

onu görememizin nedeni ondan uzaklaşıyor olmamız ve kanıtı da evrenin genişliyor olması olamaz mı ?

Kendi içinde mantıklı, en azından karanlık enerji sorusuna cevap veriyor. Bu noktada sizin fikrinizi benimseyebilirim.. Ama görme olayınında farklı düşünüoruz. Evren'in diğer ucunda da olsakta, Evrenin ilk büyümes aşamalarına kadar özellikle 380 bin yıl sonrasından itibaren neredeyse tüm aşamaları inceleyebiliyorlar. Böyle bir akdelik'in evrensel etkiye sahip olması için merkezi bir konumda olması gerekir. Yani o ilk 380 bin yıl sonrasında da merkezi apaçık bir konumda olması gerekir... O dönemin ışımalarını,