Hiç bir şey sonsuz yapıda değildir.Evrende küçüklüğün de, büyüklüğün de bir limiti vardır. Küçüklük de sonsuza kadar devam edemez, büyüklük de devam edemez. Büyük cisim belli bir büyüklükten sonra kendisini taşıyamaz olur ve çöküp karadelik haline gelir.
Küçük yapılar da yine enerjinin kendisini ifade edebileceği en küçük duruma kadar var olurlar. Bunun limiti basınç durumuna göre değişir sanırım. Yani enerjiyi toparlayan alanın basınç durumuna göre mümkün olan en küçük parçacıklardan başlayarak maddeleşme meydana gelir denilebilir. Bizim evrenimiz için bu küçüklük "plank" boyutu olarak ifade ediliyor.
Her şeyin yuvarlak olmasını ise ben gözümde şöyle canlandırıyorum;
Enerji dediğimiz bir "güç" var. Bu güç evrendeki boyutları ( en, boy, yükseklik ) kullanmak için "spin" denilen bir hareket durumu edinir. Buna "açısal momentum" diyoruz. Bu spin durumu enerjinin diğer enerjilerden ayrı, bağımsız olması durumudur. Yani hareketiyle kendisine özel bir alan açmış olur. Bu hareket de mecburen küresel bir şekilde olacaktır. Yani kendi sınırını bu şekilde belirleyebilir ancak. Bu da onun katı bir şeymiş gibi algılanmasını ve "cisim" olarak tanımlanmasını sağlar. Küresel sınır belirleme tüm cisimler için aynı olduğundan dolayı da en küçükten en büyüğe kadar hepsi sizin tabirinizle yuvarlaktır. (Kısaca "kütle çekimi" deseydim de olurdu ama çok yavan ve tatsız olurdu.)
"İyi ama, pek çok cisim köşeli, şekilli, kare, dikdörtgen, çokgen durumunda olabiliyor" derseniz işte bunu düzenleyen şey "basınç" durumudur. Basınç alanının gücü yeterliyse tüm cisimler yuvarlak olmak zorunda kalırlar.
![Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]](https://www.fizikist.com/uploads/img/uzay-calismalarinin-onemi.jpg "Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]")