0

Çocuklarımıza kitap okutamıyoruz. Kitap okumak, genelde bir zulüm onlar için. Oysa kitap okumak sadece bir şeyler öğrenmek değildir. Okurken okuduğunu beyinde hayal etmek, canlandırmak, seslendirmektir. Bilgisayardan, mr google'den her konuda bilgi bulabilirsiniz ama hayal etmeyi öğrenemezsiniz. Oysa hayal gücümle, incelediğim bir sistemin parçalarını defalarca söküp, takıp, değişiklikler deneyebiliyorum. Hayal gücü, en çok başvurduğum laboratuvar. Bir çok deneyi tekrar tekrar gözden geçirebiliyorum. Farklı olgular, nesneler arasındaki bağlantıları karşılaiştırabiliyorum. İnsan hayal edebildiği sürece, yeni şeyler üretebilir. Şimdiki neslin genelde hayal gücü o kadar kıt ki... Çoğu bilgi ve olgu arasındaki bağlantıları göremiyorlar bile... Bir çok kavramı anlamaları için, resimler ve videolar gerekiyor. Gene de yetmiyor. TV izler gibi, kavramlara ve konulara bakıyorlar. Anlayamıyorlar. Bu sadece eğitim sisteminin değil, çocuklarına ayırması gereken zamanı ayırmayıp, çocukları elektronik medyanın eline bırakan bir ebeveynlerin de hatası... Ne mi yapmalı bunu değiştirmek için? Bırakın çocukları sokağa çıksınlar ve oyun oynasınlar. Her istediklerini ellerine vermeyin, elde etmek için kendi imkanlarını ve yaratıcılıklarını kullansınlar. Her oyuncağı satın alırsanız, kendisi ne üretecek? (Eğer ağlayıp, zırlayıp isteklerini sizin üzerinizden ele geçirmeye çalışırlarsa, çoğu yaşıtımın iyi tanıdığı "kutsal terlik ve süpürge" acil durumlarda çözüm olabilirdi :-) ama çağ değişmiş. Şimdi ki zamanlarda, "istediğini kesinlikle yapmayın ve zevk-haz alanını kısıtlayıcı başka uygulamalar yapın." diyorlar...) Daha az ders saati, ödev yükü olan okullarda okusunlar. Onların ödevlerini yapmayın. Sorunlarını kendileri çözsünler.

Burtay Mutlu (shibumi_tr) 5 yıl önce 0
0

Not: Efe Bey; Bölmeyi tersten yapın.

Burtay Mutlu (shibumi_tr) 5 yıl önce 0