0

Bir çizgiye " bu çizgi yamuktur" diyebilmemiz için o çizginin düz olduğu hali bilmemiz gerekir. Referansımız o düz çizgidir. Onun düz çizgi olduğu bilgisiyle önümüzde ki çizgiye " bu çizgi yamuktur" deriz. Bunu " doğal " kelimesinde ele alalım. Bu durumda doğal kelimesini yamuk çizgi olarak düşünürsek bunun karşıtı doğal olmayanlardır. Örneğin tarım alanında kulanılan doğal kelimesi ( doğal sezbe vb. ) sebzenin size faydalarına ve zararlarına göre şekillenir. Pragmatizm felsefesi devreye girer aslında biraz. Üzerinde "doğal" ve "doğal olmayan" olmak üzere iki noktası olan bi düzlem düşünün. Doğal sıfatıyla süslediğiniz kelime, ( doğal çilek mesela ) size faydalarının 'daha' çok olması nedeniyle düzlemimiz üzerinde kendisine "doğal" noktasına yakın bir noktada yer bulacaktır, belkide tam üstünde. Elbette biraz göreceli bir kavram. Bu faydacılık konusunu biraz daha açacak olursak şu örnek yerinde olacaktır; İlk çağlarda insanlar göcebe yaşam tarzıyla, nerde akşam orda sabah şeklinde yaşamışlar ve etraflarında kendilerinden olan 3-5 kişi dışında herkesi tehlike olarak görmüşler. Daha sonra anlamışlar ki birlikte yaşanıldığında işler daha kolay oluyor, birlikte yaşamak daha faydalı ve sonra yerleşik hayata geçmeye başlamışlar. Bir arada yaşamak daha sonra doğal ( normal ) karşılanmaya başlamış ve herkes ayak uydurmuş. Tabi ki birde "doğal kaynaklar" tarzında kullanılan doğal var ama onun üzerinde çok fazla bi felsefe yürütülebileceğini sanmıyorum.

Mehmet Uysal 8 yıl önce 0