Biraz zorlarsan bir kac metre kalınlığında bir demiri bükebilirsin ve o demirin icindeki deliklerden birinde bir bakteri yaşıyor olabilir? Kısaca altıda üstüde evren :D

http://bahtiyarkurt.files.wordpress.com/2010/06/relativity31.jpg örnek güzeldi ama yeterli değil bu fotoğrafa baktığında üstte kalan bölümde evren ise bu çöküntünün üzerinde başka bir çöküntü olabilme ihtimali yok o zaman var olan her şey evrenin üzerinde?

Yeniyim ama bu konuda bir fikrim var.Öncelikle evrenin altı üstü içi dışı kavramlarını fazla içselleştirmeyelim çünkü neye göre sorusu ortaya çıkar.Evreni içi su dolu bir balona benzete biliriz,galaksileride suyun içinde yüzen tortular olarak kabul edebiliriz.Yani her noktada içinde bile. çöküntüyüde Arşimet.k. gibi düşünürsen mevcut galaksi ve su aynı ortamda olamıyacağı gibi galaksi kapladıgı alandaki suyu yani uzay zaman alanını dışa itekliyecektir. yorum haşuna gittiyse sonra devem edebiliiriz.

Ayrıca insan beyni ve gözü evrendeki her maddeyi 3 boyutlu algılar,madde diyorum çünkü evrende madeden fazlası vardır.onlar zaten bizim görsel algımızın dışındadır

maddenin 3 boyutuna gelirsek, uzaktan bazı şeyler iki boyutlu görünebilir ama bu algı hatasıdır. elimize bir A4 kağıdı alalım 3 boyutludur en,boy,ve yükseklik bazı boyutları cm ile kalınlığı mm. ifade edilir.üzerine kurşun kalemle bir çizği çizelim grafitinde kalınlığını hesap edersen yine 3 boyutludur yani evrendeki madedenin 2 boyutlu olması anormal 3 boyutlu olması normaldir.( insan görüsüne göre)

dediğiniz perspektif mantıksal açıdan daha olumlu bir bakış açısı kattı. 3 boyut olayında ise hawking'in son açıklamalarında karadeliklerin bilgileri ufuk çizgisinde yani 2 boyutlu yüzeyinde hapsettiği ve bu dş

dediğiniz perspektif mantıksal açıdan daha olumlu bir bakış açısı kattı. 3 boyut olayında ise hawking'in son açıklamalarında karadeliklerin bilgileri ufuk çizgisinde yani 2 boyutlu yüzeyinde hapsettiği ve bu düşünce bilim insanlarının bir kısmında evren acaba bir hologram mı yani bütün bilgi evrenin dışında ki 2 boyutta ve bizler onun yansıması mıyız? gibi sorulara sebep oldu. soru soruyu açar aslında uzay-zaman olgusunun gerçekliği nasa'nın uzaya topaç (orjinal ismi aklıma gelmedi) göndermesi ve onda ki sapmayı ölçmesiyle kanıtlanmış gibi duruyor. aslında bükülebilen şeyin evrenden ziyade karanlık madde olma olasılığı nedir? evren statikten onu dinamik hale getiren bir enerji olabilir mi?

Evreni 2D olarak düşünmeyi çok yanlış buluyorum 3D olarak düşünün bizler 3D ta yaşıyoruz Sünger düşünün onun içinde metal küreler olsun ve Süngeri büktüğünü hayal edin

Orhan bey yazdıklarınızın, hemen hepsine hawking'in son fikri hariç kayılıyorum. Karadeliklerin olay ufku meselesi müthiş bir beyin fırtınası,Ben evrenin bilgisayar data benzetmesini algılayamıyorum,evet bilgisayarlar 1-0 baytlar megabaytlarla çalışıyor 2 sayı faktörlü, yani silikon chipli ama şu anki otom saatleri lityum berilyum çekirdekli ve 5 faktör data çalışabilecek 1-0-2-3 gibi( bilgisayarlarınında çıkması yakın) karadeliğin olay ufkuna gelirsek evrendeki bilginin 2 boyutta sıkışması bana saçma geliyor dünyadaki lityum berilyum atomu saniyede 250 milyon kere titriyobiliyorsa ve 5 faktörlü data bilgisi değerlendire biliyorsa, karanlık madde ve karanlık enerjinin boyut ve yapısını tahayyül edemiyorum ve evrenin bir hartdisk ten çok daha komplike olduğuna inanıyorum. Halogramda yaşadığımıza hiç inanmıyorum. evren sırlarıyla bereber o kadar ulu,büyük,karmaşık ve muktedirki ben inanıyorum bizi gölge gibi halogramda yaşatmaya sınırlasın.Aslını, yaşamı var etmiş ve kimbilir daha neler yarattıda ama biz ulaşamıyoruz.

hologram fikri bana daha çok kolaycılık gibi geliyor hologram fikri başlangıçtan önce ne vardı sorusuna sonsuz bir cevap niteliğinde evren dediğimiz şeyin aslında bir karadelik içi olduğu ve onunda bir evrenin içinde olduğu ve sonsuza kadar bu döngünün devam ettiği bu basitleştirilmiş bir açıklama tekniği gibi geliyor. çünkü asıl odaklanmamız gereken ve içinden nasıl çıkabileceğimiz hakkında felsefe açısından da sıkıntı çektiğimiz noktada ki odağımızı kaydırmaya çalışmaktan başka bir şey olmasa gerek. öyle ki başlangıç ve tekillik ister isteremez evren üstü bir dokunuş gerektiriyor. zamanın olmadığı bir durumda ne önce vardır ne sonra bir patlama olabilimesi için zamana ihtiyaç vardır oysa zaman yoktu. aslında en büyük düşünsel durumumuz zamanın olmadığını düşünebilmek sanırım.