Elbette bilimsel anlamda geçerli kabul edilecek bir cevabım yok. Ama mevcut varsayımlardan, doğruya daha yakın olduğunu düşündüğüm bakışım var.
Parçacıkları, katı tanecikler olarak düşünmeyin. Onları Sicim teorisinde olduğu gibi titreşen enerji iplikçiklerinin koruduğu alanlar gibi ele alın.
Bu durumda her parçacığı belli bir enerji yükü olan spine sahip bir dalga fonksiyoru temsil edecek.
Bildiğiniz gibi, spin açısal momentum gibi bir dönüşü anlatmıyor. İçsel dönme ile anlatılan ve aslında işleyişi tam bilinmeyen bir durum. Parçacığın kütlesinin belirlermesinde de önemli işleve sahip. Bazen parçacık çarpıştırıcılarda, anlık ömrü olan ağır parçacıklar ortaya çıkıyor. Giren toplam enerjiden daha fazla kütle değerine sahip, çok kısa ömürlü parçacıklar. (?)
Bu yüzden spinin, manyetik alanda kalan bir pusula iğnesinin sahip olduğu içsel dönme eğilimine benzer bir şey olduğunu düşünüyorum. Tabii burada magnetik alan çizgileri yerine, Zaman ve evrenin genişlemesi (ile parçacıcığın yaptığı hareket) geçiyor.
Spinin kütle üzerindeki belirleyici etkisini ise şu örnekleme ile anlatabilirim.
Açık denizde boy, biçim olarak 3 farklı sandal bulunsun. Sandallar bir yandan akıntıya, bir yandan da hemen hemen aynı şiddette esen ama yönü ters bir rüzgar'a maruz olsunlar.
Sandalların alacağı pozisyonu düşünün, hepsi daha güçlü olan vektöründe hareket ederken, küçük olana da en düşük direnci gösterecek şekilde pozisyon alacaktır.
Siz sandalların konumlarını ne kadar bozarsanız bozun, tekrar aynı pozisyona düşeceklerdir.
Diyelim akıntı daha güçlü, rüzgara karşı en küçük yüzey alanı ile durmaya çalışacaklardır. Eğer rüzgarın sandal üzerindeki basıncını, kütle imiş gibi ele alırsak, sandalın duruşunu değiştirdiğimizde, rüzgarla temas eden alan genişleyeceği için kütle değeri de değişecektir (artacaktır.).
Evren de de doğal halde kalmış olan parçacıkların durumu benzer.Bunların artık bir duruşları var ve yapısal bütünlüklerini bu duruş altında koruyabiliyorlar.
Ancak parçacık hızlandırıcılarda çarpıkları zaman, iki titreşim birbirleri ile girişim yapıyor. Ve yeni bir parçacık için gerekli değerlere ulaşıyorlar. (Ya da yıkıcı girişimde tamamen dağılıyorlar)
Bu arada yeni parçacığın spini de oluyor.
Ancak eğer enerji yükü doğal koşullar altında korunamayacak kadar fazla ise bozunarak daha küçükparçacıklara dağılıyor. Bazen ise spini farklı oluyor ve kütle değeri farklılaşıyor ama doğalşartlar altında korunamıyor.
Bunu da 2 farklı sandalı çeşitli şekillerde birleştirdiiğinizde, alacağınız farklı sonuçlar olarak ele alabilirsiniz.
Sonuç olarak bence, parçacıkların başka parçacıklara dönüşmasi ve bozunması öncelikli gibi...
Direk enerji bozunumu için yıkıcı girişim yapmaları lazım. Bu daha düşük bir ihtimal gibi geliyor bana...
![Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]](https://www.fizikist.com/uploads/img/uzay-calismalarinin-onemi.jpg "Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]")