0

bunlar benim fikirlerim

Nes Demir 8 yıl önce 0
0

bunlar benim fikirlerim

Nes Demir 8 yıl önce 0
0

teşekkür ederim

Yasin İlhan 8 yıl önce 0
0

Bildiğim kadarıyla büyük patlamadan sonra enerjiden maddeye dönüşüm hiç tekrarlanmamış. Yıldızların merkezinde bile maddeden, madde oluşurken enerji açığa çıkıyor ama tam tersi yok. Bu durumda ilk oluşan madde (yoğunlaşan enerji) için özel şartların gerektiğini düşünebiliriz. Keza çarpıştırıcılarda bile büyük momentumlarla çarpıştırılan parçacıklardan, \"kalıcı ve sürekli\" bir madde oluşumu yok. Oluşan çok büyük parçacıklarda hemen dağılıyor. Bunun anlamı, evrenimizdeki bazı sabitlerin enerjiden maddeye dönüşümde kısıtlamalar getirdiğidir. Enerjiden oluşan maddenin kalıcılığı olmadığı sürece, ona madde denmesinin hatalı olduğunu düşünüyorum. Oluşan sadece bir kütle ki; madde dışında da kütleli nesneler vardır. (Karadelikler gibi, ya da ivme sonucu yüklenen momentumdaki kütle) BUNDAN SONRASI BİR \"BENCE\"dir. Benim çıkardığım ana sonuç, büyük patlama sırasında enerji üzerine uygulanan basınç ve kuvvetler, enerjinin uzamsal boyutlarda titreşebilmesine olanak tanıdı. Bu ona 3 boyutlu bir hacim kazandırdı. (Kütle konusuna girmiyorum) Ancak bu durumun korunması için sürekliliği olan bir dış kuvvetin etkisi gerekli diye düşünüyorum. Çünkü bir parçacığın bozunması için milyarlarca yıl gerektiği düşünülse de-hesaplansa da, durumunu korumak için sürekli enerji harcayan makro sistemlere karşılık, mikro sistemlerin içsel sonsuz bir enerjiye sahip olduğunu düşünmek bir tezat oluşturuyor. Bana göre düzenli ve sürekli sabit bir frekansta evreni dalgalandıran bir titreşim-dalga sürekliliği bu durumu sağlayacaktır. Bu dalganın frekansı ile uyumlu olmayan yapay parçacıklarda dağılacaktır. Ancak dalga deyince, bizler tek yönlü ve doğrultulu dalgayı canlandırabiliyoruz gözümüzde. Oysa bu tür bir dalga, bu durumu sağlayamaz. Dalganın farklı yönlerden gelmesi lazım ki, enerji bu dalga ile karşılaştığında bir tepki olarak toplansın, duruş (spin) alsın. Aslında dalgalarda enerji olduğu için, üstelik evrenin enerji dokusu (arka plan ışıma gibi) bir ortamda, enerji aktardığı için durum tuhaf. Bunu farklı enerji yoğunluğuna sahip olmayla çözülebilirmiş gibi düşünüyorum. Sonuç olarak; x doğrultusundan gelen dalga enerji yoğunluğuna çarpıyor. Farklı yoğunluktan ve uygulaman kuvvetten dolayı etkileşim sonucu, bu enerji yoğunluğu bir duruş sergiliyor. Buna spin diyorum. (Blogtaki konuda daha açtım bunu) Bu durumda iken y doğrultusundan gelen ve çarpan dalga, biçim almış enerjiye biraz daha etkiliyor. Yeni bir spin ve yoğunluk kazanıyor. Bir bakıma bir parçacık temeli oluyor. Belki bir sicim. Sonra z doğrultusundan gelen 3ncü dalga ile enerji yoğunluğunun tüm içsel değerleri gene değişiyor. Bu üç boyut üzerinde titreşiyor. İlk parçacıklara belki kuarkları oluşturuyor. Bundan sonrası daha kolay ama uzun...(Zaman, evrenin genişlemesi, vs. de işe giriyor çünkü) Bu dalgaların frekansına ve çalışma şekline uygun olmayan (laboratuarlardaki parçacıklar gibi) büyük parçacıklarda, bu dalgalar tarafından dövülüp dağıtılıyor.

Burtay Mutlu (shibumi-tr) 8 yıl önce 0