Birbirine zıt 2 ayrı kütle çekiminin olduğu bir ortam düşünelim. Orada bulunan bir canlının durumu ne olur?
Birbirine zıt iki ayrı kütle çekim derken, birinin itici, diğerinin çekici olduğunu mu düşünüyoruz? Yoksa iki kütle çekim alanı arasında olduğumuzu mu düşünelim?
1. kütle çekimi dünyamızın ki (g=10 alalım) 2. kütle çekimini uygulayan nesnenin (g=10) arasında duran bir canlı
1. nesnenin çekimi 10 G 2. nesnenin çekimi 10 G Bu iki cisim ne kadar uzak veya yakın olursa olsun, bunların arasında eşit uzaklıkta duran bir cisim çekimsizlik hisseder.(Dışarıdan başka bir etki yoksa) Bunu başka bir şekilde de örneklendireyim. Jüpiter ve Mars arasında asteroit kuşağı var. Orada bir araya gelemeyen küçük bir gezegenin parçaları olduğu savunulur. Ayrıca Satürn\'ün halkalarının da aynı yöntemle oluştuğu savunuluyor. İki çekim alanı arasında kalan parçalar bir araya gelip bir bütün oluşturamıyorlar. İki çekim alanı arasında çekimsizlik onların birleşmelerini önlüyor. Var olan bir nesneyi parçalayabiliyor. Tabii ki arada olan bir canlıysa uzay aracındaki kozmonotlar gibi ağırlıksız kalır.
Soru: Dünyanın merkezinde de ağırlık sıfırdır. Bunun nedeni her taraftan eşit kütle çekimi olduğu için mi bu durumda.? Eğer öyle ise, tam merkezdeki maddenin parçalanmamak için çok güçlü bir dirence ve yapıya sahip olması gerekmez mi? Ve eğer merkezdeki cismin üzerindeki ağırlık basıncı nedeniyle dağılmıyorsa, bu durumda bu basıncın bozulduğu yerlerden deforme olması gerekemez mi?
Olaya sadece kütle çekimi açısından bakarsak yanılırız gibi geliyor. Orada pek de iyi bilmediğimiz şartlar hüküm sürüyor. Çekirdek, nikel-demir karışımı olarak biliniyor. Sıcaklık 5000-6000 derece civarında. Kütle çekiminin etkisiyle çekirdeğin özeğinde basınç yüzünden demirin kristalleşmiş olabileceği bile düşünülüyor. Yani orası bir fırtınanın tam ortasındaki gibi bir durum değil. Bu yüzden merkezde bulunan materyal ağırlıksız olmak bir yana çok yüksek basınç altında bulunuyor. Yani dünyanın merkezinde ağırlık sıfır diyemeyiz çünkü etki eden diğer çevre şartları böyle bir ortama izin vermez diye düşünüyorum. Orada kütle çekim etkisi dert edineceğimiz en son şeydir sanırım.
Dünya yüzeyindeki bir nesne için1G çekim kuvveti vardır. BU dünyanın mekezine olan mesafeye göre saptanmış bir değerdir. Aslında tüm dünya kütleçekiminin ortalama değeridir. Çünkü dünyanın diğer yüzündeki (a noktası) nesnenin uyguladığı kütle çekimi arada artan mesafenin karesi kadar düştüğünden zayıftır. Diğer yandan gözlemciyle aynı taraftakilerin (c noktası) mesafesi az olduğundan çok daha güçlü bir çekim vardır. ...Bu durumda dünyanın merkezindeki nesne (b noktası) için, dünya üzerindeki tüm kütlelere eşit açıda ve göreceli olarak eşit uzaklıkta olmasından dolayı; bir yüzeyindeki kütlede, diğer yüzeyindeki kütlede eşit miktarda çekim uygulacaktır. Dünyanın katmanlarınca aşağıya inildikçe, bu orantı bozulmayacak. Diğer bir deyişle, ab arası bc arasına eşit oluğundan, merkezdeki (b) üzerinde en güçlü kütle çekim kuvveti olması gerekmez mi?
Hesap basit gibi görünüyor ama olayı vektörel olarak ele almazsan sadece varsayım olur. Etki eden diğer şartları işin içine katmazsan yanılırsın. Çünkü kütle çekim gücü aslında çok zayıf bir güçtür ve yine her durumda çekicidir. Üzerindeki katman bile ayrı bir çekim uygular. Hesabı çok rafine hale getirmen gerekir ama o zaman da diğer kuvvetler çok baskın olur her şey belirsizleşir.
İc organları dağılır.
Cisim değil de iki plaka olarak düşünürsek ortadaki cisme uygulanan yatay kuvvet bileşenleri eşit olacağından plakalara herhangi bir yaklaşım görülmez ama ufak bir etkide hareketini değiştirme eğilimindedir çünkü kütle çekimi cisimlerin kütleleri ile doğru orantılıyken uzaklığın karesiyle ters orantılıdır (F=Mm/r^2). plakalara paralel bir kuvvet uygulandığında ise net kuvvet doğrultusunda ilerlemeye devam edecektir ama kesinlikle plakalara yaklaşmayacaktır.
![Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]](https://www.fizikist.com/uploads/img/uzay-calismalarinin-onemi.jpg "Uzay Çalışmalarının Önemi - Süleyman Fişek [Röportaj]")